Vijf jaar wijkteams: ‘Mensen willen gezien en gehoord worden.’

De twee enthousiaste collega’s werken in het wijkteam voor Gemonde en Sint-Michielsgestel. Daarnaast is er nog een ander team in Den Dungen, Middelrode en Berlicum.

Brigitte begon in 1989 als uitkerings-consulente en inmiddels is ze consulent schulddienstverlening in het wijkteam. Een betekenisvolle baan, waarin ze veel verschillende inwoners ontmoet. “Iedereen kan in de schulden terecht komen of te maken krijgen met geldproblemen. Het probleem is dat de meeste mensen zich laat melden, als het water hen aan de lippen staat. Onderzoek heeft uitgewezen dat het gemiddeld 5 jaar duurt voordat iemand zich meldt. Een gevoel van schaamte weerhoudt hen van hulp zoeken.” 

Hoewel de wijkteams bekend staan om hun laagdrempelige karakter, blijft bij financiële problematiek de drempel altijd hoog. Brigitte: “Gelukkig ervaren de mensen die uiteindelijk toch in contact komen met consulenten dat wij naast ze blijven staan. We gaan eerst eens even zitten, een kop koffie drinken en zonder oordeel luisteren. Dan gaan we meedenken en samen kijken wat het probleem precies is. We gaan oplossingsgericht te werk. Mocht er een schuldregeling nodig zijn, dan komt een andere instantie helpen. Uiteindelijk werken we ernaartoe dat mensen weer op eigen benen kunnen staan.”   

Jeugdconsulente Sháron is het zeer eens met de woorden van haar collega. Ze benadrukt: “Wij werken met mensen en in de kern wil ieder mens gehoord en gezien worden. Zonder oordeel. Pas dan kun je aan de slag en een plan maken. We zijn er zolang het nodig is, maar kijken ook goed naar wat de inwoner zelf kan en wat nog wel goed lukt. Eigen regie is belangrijk, we willen niet ‘overnemen’. Soms is er extra hulp nodig, dan zetten we dat in.”  

Sháron staat ouders en kinderen bij die uiteenlopende vragen hebben rondom opvoeden en opgroeien. Een heel ander gebied dan financiële problematiek, en toch werken de dames soms intensief samen. Juist dat is de kracht van het wijkteam. “Je kunt je voorstellen dat inkomensproblemen gevolgen hebben voor een gezin en daarmee ook op de kinderen” zegt Sháron. “Ik kan dan op de vraag van Brigitte instappen en helpen bij de opvoed-uitdagingen die er zijn. Maar voor jeugdconsulenten zijn er ook genoeg andere vragen die los staan van inkomensproblemen. Want opvoeden in 2025 is écht anders dan vroeger. Kijk naar social media, prestatiedruk, materialisme en daardoor weer sociale druk. Mensen hebben soms het gevoel dat zij aan een bepaald plaatje moeten voldoen, dat kan stress geven. En zo zijn er diverse oorzaken waarvoor mensen aan de bel trekken of via een instantie bij ons terecht komen.”  

Brigitte maakte net als Sháron de oprichting van de wijkteams mee. Ze erkent dat er veel is verbeterd en veranderd. “Ik moet eerlijk zeggen dat ik als persoon altijd al heel intensief samenwerking zocht. Alleen, dat was niet voor iedereen zo. Het was erg persoonsafhankelijk en de processen waren ook anders. Gelukkig is wijkgericht samenwerken nu de norm geworden. Het wijkteam staat veel dichter bij de inwoners en schakelt veel sneller. We werken nu samen als een geoliede machine.”   

Het wijkteam wil zo toegankelijk mogelijk zijn. Ze zijn aanwezig in de bibliotheek en er is een inloopspreekuur in het gemeentehuis. Bovendien zoeken de consulenten de mensen actief op.  

Sháron is veel buiten de muren van het gemeentehuis te vinden, legt ze uit. “Ik ga op huisbezoek en ben contactpersoon voor het onderwijs waardoor ik regelmatig op basisscholen kom. Inmiddels ken ik de wijken ook goed en probeer daar verbindingen te leggen. Dan kan ik bijvoorbeeld ouders en achterburen met elkaar in contact brengen omdat ik weet dat daar een oplossing ligt. Zo ontstaat er steun dichtbij, zonder dat er altijd professionele hulp nodig is.”  

De consulenten kijken samen met de hulpvrager wat nodig is en passen hun hulp aan op de situatie van de inwoner. En dat kan bij jongeren net even anders zijn, vertelt Sháron… “Ik ontmoet jongeren op plekken waar zij zich prettig voelen. Dat kan op school zijn, maar ik heb ook weleens een zwaar gesprek gehad in de auto bij een fastfoodrestaurant. Als dát de plek is waar een jongere zich durft te openen, dan praten we daar.”   

De mooiste momenten in hun werk zijn vaak klein. Brigitte vertelt over een inwoner die meerdere keren vastliep, maar telkens opnieuw bij het wijkteam durfde aan te kloppen. “Dat zegt iets over het vertrouwen dat er is en over hoe wijkteams werken. Je hoeft niet een traject in, een belletje is genoeg.”  Sháron besluit: “De mooiste momenten zitten gek genoeg in kleine dingen die een wereld van verschil betekenen. Als je mensen écht ziet, goed luistert en samen onderzoekt waar ruimte voor beweging is, dan gaan er deuren open die dicht waren… Dat is waar we het voor doen.”